Atmosphere1

Gewone flash powder met KNO3 werkt een stuk minder goed als de KClO4 varianten. In dit geval zal dat ook zo zijn verwacht ik. Er komt te weinig energie vrij bij de ontleding van KNO3, ook in het geval dat alle verhoudingen ideaal zouden zijn.

Niet beter branden , maar makkelijker ontsteken.

Heb nooit precies zo één gemaakt met flash powder, dus vergelijken gaat lastig. Duidelijk was wel dat het een stuk dieper en luider geluid gaf als alle verschillende soorten 'nitraten'. een licht effect was overigens nauwelijks waarneembaar . Met 50 gram goede flash verwacht ik overigens wel een indrukwekkender effect, ook qua geluid .

Zo zagen ze er uit , je kon er met je volle gewicht op gaan staan, de bol bleef heel . De wand was ongeveer een halve centimeter dik en bestond uit heel veel lagen gom-tape welke strak sluitend tegen elkaar aan geplakt waren . Het was een behoorlijke klus om het zo te krijgen

Bij slechts een paar gram had ik ook gewoon een relatief dikwandige kleine koker in gedachten . Hoe dan ook is het zeker dat je met een gram of 50 pulverone of BP een zeer luide report kunt realiseren, als de verpakking maar goed genoeg is . Ik stond er verstelt van !

Goed gezien ! De grondstoffenleverancier voor flashpowder is de Albert Heijn op de hoek ! Daar komt nog bij dat ik vooral niet te veel op voorraad wil hebben en gek genoeg ben om zelf poeders te gaan maken. En het apparaat kan ook zorgen voor Mg poeder , Zn poeder , Mg/Al poeder in verschillende fijnheden.

Ik zal het idee nog wat verduidelijken met foto . Alle schijven liggen gewoon horizontaal in ieder geval, en de schijf waar de kogels op liggen draait niet. Het principe is inderdaad min of meer het zelfd eals het walsen voor de productie van aluminiumfolie , waarbij de folie steeds dunner word. Verschil is dat ik he tmet kogels doe en niet met een wals . De folie wordt steeds dunner en valt op den duur vanzelf uit elkaar in poeder. Kogels geven maar een heel klein raakvlak , maar wel met grote druk. Naar mate de folie fijner wordt gaat de bovenste schijf steeds soepeler draaien.

Die keramische media voor het ballmillen zijn erg goed . Ik heb ze met stalen en loden kogels laten draaien , en zie geen enkel spoorvan slijtage tot dusver . thanks pyrostuff

Het probleem met kokers is vaak dat eindstoppen toch een stuk zwakker zijn als de koker zelf , zeker wanneer die 3 cm dik is gerold. In zo'n geval vliegen je eindstoppen er gewoon uit. Wanneer het zou lukken deze toch net zo sterk te krijgen als de koker zou de boel toch aan flarden moeten gaan . Echter met meal powder is het nog lastiger , dat brand al snel te traag waardoor de druk onvoldoende snel oploopt en zelfs via het lont gat zijn uitweg zou kunnen vinden. Gelukkig is het simpel om je meal powder om te zetten in kleine korrels die veel sneller verbranden en waarbij het vlamfront zich razendsnel door de hele batch verspreid. Met meal powder krijg je al snel de situatie dat de verbranding van boven naar beneden /van links naar rechts verplaatst (zoals fontijn ) en dat wil je met een knal als doel liever niet hebben, dat maakt de kans van slagen kleiner. Het hangt dus ook allemaal in hoge mate af van de brandsnelheid van je KNO3 /S/ C mengsel Wetenschappers hebbe ooit een kleine hoeveelheid buskruit in een totaal afgesloten ruimte(dikke stalen cilinder) laten verbranden om te kijken hoe hoog de druk dan oploopt . Er kon dus nergens gas ontsnappen en de koker bleef in tact . De druk liep op tot enkele kilobars ! Dat is veelzeggend ,lijkt mij.

Of gewoon veel kleine kogels tussendoor gooien zodat het hele oppervlakte vol ligt . Maar dan kan he tnog steeds dat de grote kogels naar de buitenkanten toe neigen. Momenteel maak zink poeder mee . Daarvan kan in één keer 70 gram worden gedraaid. Ik ben eerst een blok zink met boor 14 te lijf gegaan en heb de 'boorkrullen'als start materiaal gebruikt . Ze laten zich makkelijk tot poeder draaien, zo blijkt .

Hoe sterker je omhulsel des hoger de druk binnenin kan oplopen, des te sneller de verbranding en des te harder de knal. Dit gaat zelfs op voor ammonpulver, hier werd vroeger ook mee geschoten. Met traag brandende sassen kun je knallen zo hard maken als je wilt zo lang er maar voldoende druk opgebouwd kan worden alvorens je verpakking het begeeft. Met een bolvormige(shell) verpakking lukt dat het beste. Je hebt dan niets met eindstoppen te maken.

Millen vind ik een lastige methode , het maakt veel lawaai ook en is niet bijster efficiënt . Met m'n 'kogel roller' verloopt het proces vele malen efficiënter . Nadeel is nu echter dat er nog maar 30 gram per keer verwerkt kan worden . Het draaien van de bovenste schijf heb ik nog steeds niet geautomatiseerd omdat het met de hand ook nog goed gaat. Een lastig punt is nu nog dat de kogels als gevolg van de centrifugaal krachten naar de buitenkanten toe rollen en daardoor niet het gehele oppervlakte walsen . Ik ben er nu achter dat het mogelijk is om met een staafje tussen de schijven de kogels weer richting de as te drukken. Misschien heeft iemand ideën voor een mogelijke oplossing?

Het project "aluminium poeder maken" heb ik maar weer eens nieuw leven ingeblazen. Het walsen van aluminium poeder met behulp van stalen kogels ,daarop is het hele idee gebaseerd. En het werkt ! Vooral als het om de kwaliteit gaat . Voor zover ik weet heeft nog niemand deze methode ooit toegepast (wereldwijd), dus nadere informatie hierover is negens te vinden. Alvast een fototje van de onderste schijf met daarop folie + stalen kogels + terpentine

Nog iets geprobeerd met Bariumnitraat ? Het is een stuk minder gevoelig dus een goede opsluiting zal noodzakelijk zijn inderdaad.

Gewoon de 50/50 nemen die is met Magnalium gemiddeld de beste (kan het theoretisch niet verklaren) , bij magnesium flash ook 50/50 pakken