Misschien moet ik wat meer informatie verstrekken over het 'hoe en waarom', want ik heb het gevoel dat ik de carbidschieters behoorlijk tegen me in het harnas jaag.
Na bij een aantal kleine evenementen langs te zijn geweest, waarbij semi-professionele carbidschieters [klik] hun apparatuur in werking lieten zien, hadden we zoveel inspiratie opgedaan dat we besloten om dit jaar ook eens te gaan experimenteren met nieuwe technieken.
We hebben jarenlang geschoten met een flinke gasfles, waarbij we een stuk vuurwerk (astronaut, rotje) als ontstekingsmechanisme gebruikten.De grootste nadelen vinden wij het gewicht en volume van de carbidbus (gasfles is niet bijzonder mobiel), het zoeken van de deksel na een succesvol schot, en het feit dat alles onder de witte smurrie zit na een paar keer schieten. Verder is de gas/lucht verhouding moeilijk controleerbaar, evenals de water/carbid verhouding. Te lang wachten leidt onherroepelijk tot een zwarte rookwolk.
Het produceren van acethyleengas en zuurstof in twee afgesloten cilinders biedt uitkomst voor meerdere problemen. De witte smurrie die normaal gesproken in de carbidbus achterblijft, zit nu in een makkelijk schoon te maken reservoir. De twee gassen kunnen gecontroleerd met elkaar worden gemengd, in elke mogelijke verhouding. In plaats van lucht te gebruiken (21% zuurstof), wordt nu pure zuurstof geïnjecteerd, wat de verbranding zeer ten goede komt. (zie hier het resultaat van een stel amerikanen: klik )
Tot zover het cilinder-verhaal. De gassen kunnen worden geïnjecteerd waarin men maar wil; in een melkbus, een ballon, of het tuinhuisje van de buurman. Door het echter in een ballon te injecteren, blijft het onder lichte druk staan. Dit in tegenstelling tot een melkbus, waar het gas vaak uit loopt. Daarnaast hoeft er achteraf niet meer gezocht te worden naar een deksel, en zijn de ballonresten niet meer terug te vinden.
EDIT: @Janus: Ik ben het in zoverre met je eens dat ik de productie van zuurstof ook zo simpel mogelijk wil houden. Natuurlijk is het fijn dat er een hoop moeite bespaard kan worden (tillen van bus, schoonmaken van kleren), maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de hardste knal. Ik ben er nog niet zo zeker van dat een grotere bus de enige manier is tot een hardere knal. Maybe there is a substitute for cubic inches after all!